Schoolvakanties in België zijn soms net anders als in Nederland en Duitsland. Van de Duitse vakanties verschil merken we niet zo veel. Eerder die van Nederland. Waarom denk je dan?
Ik kwam deze foto, ik herinner me nog goed die ene zondag, twee jaar geleden, toen we de 14e verjaardag van onze jongste dochter vierden. Het beloofde een mooie dag te worden, en we waren buiten bezig met de voorbereidingen voor het feest. Maar toen gebeurde het onvermijdelijke: een flinke regenbui gooide roet in het eten.
De afgelopen 12 dagen heb ik de Challenge gezonder drinken gegeven. Deze heb ik gemaakt nadat ik zelf meer water ben gaan drinken. Omdat ik zelf heb ervaren wat het met je lichaam doet. Weet je dat ons lichaam grotendeels bestaat uit water?
Ja, ik heb een kruidenwis in huis, op de foto zie je mijn derde kruidenwis. Het begon allemaal na mijn deelname aan de Moonchallenge van Yvonne Vrijhof. Haar kruidencursus opende mijn ogen voor de betekenis en het belang van een kruidenwis. Voorheen herinnerde ik me vaag boeketten van kruiden die in huizen hingen, maar ik was toen nog jong en kon niet precies zeggen waar ik ze had gezien. Misschien tijdens vakanties, misschien hier in de buurt.
De Bij een onmisbare schakel in ons ecosysteem, bevindt zich helaas in een zorgwekkende toestand wereldwijd. Een combinatie van factoren zoals bestrijdingsmiddelen, ziekteverwekkers en andere bedreigingen heeft geleid tot een verontrustende afname van bijenpopulaties.
Welkom bij mijn blog over teken! Deze kleine bloedzuigers kunnen een serieus gezondheidsrisico vormen voor jou en je huisdieren. Onlangs was het de Week van de Teek, maar omdat er nog steeds veel mensen zijn die niet weten wat ze moeten doen, willen ik je graag bewust maken van de gevaren en beschermende maatregelen. Lees verder om te ontdekken hoe je jezelf en je geliefde huisdieren kunt beschermen tegen tekenbeten en de mogelijkheid van ziektes zoals de beruchte ziekte van Lyme.
Je werd geboren samen met nog een broertje of zusje. Helaas ben jij de enige die het overleefd heeft. We hebben je met de hand opgevoed. Toen je nog klein was zat je in de kist, deze stond voor de kachel zodat je het warm had.
Het is weer die tijd van het jaar, het regent en de kikkers en padden zijn onderweg. Van half februari tot half april, wanneer het weer vochtig en regenachtig is, gaan ze op zoek naar hun perfecte plekje om hun eieren te leggen bij meertjes en riviertjes. Voor hen is het een spannende reis, maar voor mij en vele anderen is het soms een uitdaging, vooral als ik in mijn auto zit.
In een koude winter van enkele jaren geleden ontdekten we een bijzondere gast in ons tuinhuisje, een herinnering die nog steeds een glimlach op ons gezicht tovert. Hoewel we zelden het tuinhuisje betraden gedurende de wintermaanden, besloten de kinderen op een mooie dag om het op te ruimen en overbodige spullen weg te doen.
Soms vliegt een dag snel om, maar het kan ook langzaam gaan. Vooral de kinderen hoor ik daarover klagen. Mijn jongste krijgt huiswerk per mail. Maar mijn andere dochter zou nu stagelopen, die gaat niet door. Maar school heeft nu ook geen huiswerk voor haar. Dus de dag duurt best lang, maar ze gaat 1 of 2 degen werken.Ze is kassa medewerker. Gelukkig staat een plaat voor haar, waardoor het contact al minder is met de mensen. En ze draagt handschoenen en een mondkapje. Alle veiligheid zodat je zelf en anderen zo min als mogelijk besmetten kan maar ook voor de mensen die boodschappen doen. Zodat ze ook zo min mogelijk kans heeft op besmetting.
Ik hou van lezen, echt heel veel. Het maakt me niet uit wat voor soort boek het is, ik geniet er altijd van. Ik lees om te ontspannen en om nieuwe informatie op te doen.
Ik wil graag mijn bijzondere ervaring als vrijwilliger bij het Rode Kruis met jullie delen. Als tiener was ik al lid van het Oranje Kruis, maar een ongeval moest ik destijds mijn activiteiten staken. Jaren later, toen mijn kinderen nog klein waren en de afstand naar Kerkrade groot, kwam het er niet van. Totdat een berichtje uit Kelmis mijn interesse wekte, en ik me daar aanmeldde als vrijwilliger. En zo begon mijn onvergetelijke reis als Rode Kruis vrijwilliger.
Als kind heb je vaak wilde dromen over wat je later wilt worden. De mijne was geen uitzondering; ik verlangde ernaar om militair te worden en mensen te helpen in landen waar hulp het hardst nodig was. Ik stelde me voor dat ik in vrachtwagens zou rijden, voedsel, dekens en andere noodzakelijke hulpgoederen zou brengen, en mensen in nood zou bijstaan. Maar soms verlopen onze plannen anders dan we hopen.
Ik kan het zelf haast niet geloven, maar ik heb het gedaan: ik ben begonnen met bloggen! Schrijven is altijd al een passie van me geweest, maar tot voor kort hield ik mijn stukjes alleen voor mezelf. Ik hield een soort dagboek bij, vol aantekeningen en gedachten die ik met niemand deelde. Misschien was het uit angst voor oordelen of omdat ik soms moeite heb met de Nederlandse spelling. Ik bedoel, wie wil er nu gecorrigeerd worden en zijn ego daardoor op de proef stellen?
In het leven zijn er momenten van winnen en verliezen, en voor een ouder kan het soms een uitdaging zijn om te bepalen wat nu echt belangrijk is. Als moeder van vier zwemmende kinderen heb ik met trots hun reis gevolgd, terwijl ze allemaal verschillende benaderingen hadden als het ging om wedstrijden en het streven naar de overwinning.
Ik kan nauwelijks mijn enthousiasme onderdrukken om mijn fantastische ervaring met jullie te delen over het geweldige weekend dat ik heb gehad. Het was volgepakt met inspiratie, groei en nieuwe ontdekkingen. Afgelopen zaterdag begon vroeg voor mij toen ik om 7:40 uur in de auto stapte, klaar om Daniëlle te ontmoeten voor een opwindend evenement genaamd "Ignite Your Highest Potential." Dit veelbelovende evenement was slechts een uurtje rijden van bij haar, wat het allemaal nog spannender maakte.
Een Dag vol Avontuur en Verbondenheid: De dag begon vroeg voor ons, we waren met 3 dames die zich vol enthousiasme klaarmaakten voor een avontuurlijke trip naar hun bestemming. Samen onderweg naar een kasteel, benieuwd wat de dag gaat brengen. Hoewel we hoopten op een parkeerplaats bij het kasteel, moesten we de auto langs de straat parkeren. Helaas dan ook met onze zware tassen en kratjes naar het kasteel lopen.
